Eskişehir
İç Anadolu Bölgesi’nin kuzeybatısında yer alan Eskişehir’in topografik yapısını, Sakarya ve Porsuk havzalarındaki düzlükler ile bunları çevreleyen dağlar oluşturur. Sakarya ve Porsuk havzaları kuzeyden Bozdağ ve Sündiken sıradağları ile çevrelenirken batı ve güneyden ise İç Batı Anadolu eşiğinin doğu kenarında yer alan Türkmen Dağı, Yazılıkaya Yaylası ve Emirdağ ile çevrelenmektedir. İl merkezinin doğal sınırını belirleyen bu topografik yapı sonucu il merkezi yaklaşık olarak 13,653km2 dir. Sahip olduğu bu alan ile Türkiye topraklarının %1.8’ ini kaplayan il merkezinin deniz seviyesine olan yüksekliği ise 792m. dir.
Yaklaşık olarak %22’sini dağların oluşturduğu Eskişehir ilinin sahip olduğu yer şekilleri içerisinde ovaların payı ise %26 civarındadır.
Eskişehir ilinin dörtte birini çam, meşe, gürgen, ardıç, katran ve köknar ağaçlarından oluşan ormanlar kaplamaktadır. İlin orman alanı dışında kalan kesimlerindeyse su kenarlarında söğüt, ahlat ve kavak ağaçları bulunmaktadır.
Eskişehir il sınırları içerisinden Sakarya Nehri ve Porsuk Çayı geçmektedir. Eskişehir il sınır içinden geçen bu iki akarsu üzerinde 2 adet baraj bulunmaktadır. Bu barajlar Porsuk Çayı üzerinde inşa edilen Porsuk Barajı ve Sakarya Nehri üzerinde inşa edilen Gökçekaya Barajlarıdır.
İklim
Büyük bir kısmı İç Anadolu Bölgesi sınırları içinde kalan Eskişehir'de, bu bölgenin sahip olduğu İç Anadolu tipi karasal iklim görülmektedir. Kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları sıcak ve yağışsız bir iklim olan karasal iklimde yağışlar şehrin dağlık kesimleri hariç az ve kısa sürelidir. Yağışlı gün sayısının ortalama olarak bir yılın 90-100 gün olduğu Eskişehir’de yıllık yağış ortalamasının 373,6 mm’dir. Eskişehir ilinin en az yağış aldığı aylar Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarıdır.
En sıcak ve en soğuk ayların ortalamaları 21,5 °C ve -0,8 °C (Temmuz ve Ocak) olduğu Eskişehir ilinde kaydedilen en yüksek sıcaklık 39,1 °C, en düşük sıcaklık ise 26,3 °C'dir. Sıcaklık rejimi karasal niteliktedir.
Eskişehir ilinin genelinde hakim olan karasal ilkime karşın, Sarıcakaya Vadisi’nde Akdeniz iklimi özellikleri gösteren mikroklima hakimdir.
Eskişehir’de kışın doğudan batıya doğru esen rüzgarlar halimken, baharın ilk aylarından kuzeybatı rüzgarlarının hâkim olduğu görülmektedir. Bahar mevsimin sonunda güneybatı, batı ve kuzeybatıdan gelen rüzgârlar görülür.
Yaz mevsiminde bazı günler doğudan gelen şiddetli rüzgârlar görülebilmektedir. Sonbahar mevsiminde ise, Eylül ayının son günlerinden itibaren doğu, kuzeydoğu ve güneydoğu rüzgarları hakim olmaktadır.
Nüfus
Birleşmiş Milletler raporuna göre yaşanabilirlik açısından Türkiye'deki kaliteli yaşanabilecek ikinci şehri olan Eskişehir ilinin merkez ilçeyle birlikte 13 ilçesi vardır. İlin toplam nüfusu 781.247 olup, merkez ilçe nüfusu ise 595.157 'dir.
İl genelinde nüfus yoğunluğu 48 kişi iken, merkez ilçe de bu rakam 194 kişiye ulaşmaktadır. Merkez ilçe dışında, şehrin en kalabalık ilçesi 25.406 kişilik nüfus oranıyla Sivrihisar ilçesidir.
Eskişehir
|
781.247
|
700.355
|
80.892
|
İlçe
|
Toplam nüfus
|
Şehir nüfusu
|
Köy nüfusu
|
Alpu
|
13.870
|
5.497
|
8.373
|
Beylikova
|
7.450
|
3.744
|
3.706
|
Çifteler
|
16.936
|
11.887
|
5.049
|
Eskişehir Merkez
|
595.157
|
570.825
|
24.332
|
Günyüzü
|
8.135
|
1.824
|
6.311
|
Han
|
2.526
|
1.298
|
1.228
|
İnönü
|
7.583
|
4.316
|
3.267
|
Mahmudiye
|
9.144
|
5.069
|
4.075
|
Mihalgazi
|
3.476
|
1.708
|
1.768
|
Mihalıççık
|
11.618
|
3.287
|
8.331
|
Sarıcakaya
|
5.924
|
2.508
|
3.416
|
Seyitgazi
|
17.624
|
3.197
|
14.427
|
Sivrihisar
|
25.406
|
10.293
|
15.113
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder